Photography as a Language of Self-expressionKendini ifade etme dili olarak fotoğraf
Once I read from Somerset Maugham’s The Moon and the Sixpence:
“Each one of us is alone in the world. He is shut in a tower of brass, and can communicate with his fellows only by signs.
And the signs have no common value so that their sense is vague and uncertain. We seek pitifully to convey to others the treasures of our heart, but they have not the power to accept them, and so we go lonely, side by side but not together, unable to know our fellows and unknown by them.
We are like people living in a country whose language they know so little that, with all manner of beautiful and profound things to say, they are condemned to the banalities of the conversation manual. Their brain is seething with ideas, and they can only tell you that the umbrella of the gardener's aunt is in the house.”
As I’ve read this several times and embraced the depth of this Great writer’s idea, I thought that I was probably a happy person. I’ve found my own language, in which I learned to share the treasures of my heart with the entire world. This language of mine is photography.
Bir defasında Somerset Maugham'ın The Moon and the Sixpence adlı eserini okudum:
“Her birimiz dünyada yalnızız. Pirinçten bir kuleye kapatılmıştır ve arkadaşlarıyla yalnızca işaretlerle iletişim kurabilmektedir.
Ve işaretlerin ortak bir değeri yoktur, dolayısıyla anlamları belirsiz ve belirsizdir. Acınası bir şekilde kalbimizin hazinelerini başkalarına aktarmaya çalışıyoruz, ancak onların bunları kabul etme gücü yok ve bu yüzden yalnız, yan yana ama birlikte değil, hemcinslerimizi tanıyamadan ve onlar tarafından tanınmadan gidiyoruz.
Dilini az bildikleri, söyleyecek her türlü güzel ve derin sözü olan, konuşma kılavuzunun bayağılıklarına mahkûm olmuş bir ülkede yaşayan insanlar gibiyiz. Beyinleri fikirlerle dolup taşıyor ve size yalnızca bahçıvanın teyzesinin şemsiyesinin evde olduğunu söyleyebiliyorlar.”
Bunu birkaç kez okuduğumda ve bu Büyük yazarın fikrinin derinliğini benimsediğimde, muhtemelen mutlu bir insan olduğumu düşündüm. Kalbimin hazinelerini tüm dünyayla paylaşmayı öğrendiğim kendi dilimi buldum. Bu dilim fotoğrafçılıktır.
Sanatçılar
Bilgi
Tüm hakları tamamen ve/veya kısmen: grafik içerik (fotoğraflar, videolar, illüstrasyonlar), senaryolar/hikayeler, tekil metin materyalleri, ses dosyaları/ses içerikleri, kullanılan ve/veya kullanılmakta olan ilgili program kodu, mobil uygulama "NYMF" ve/veya tüm orijinal değişiklikleri, eklemeleri, değişiklikleri ve ayrıca https://dubnitskiy.com, https://nymf.com hizmetlerinde bireysel yaratıcılığın bir sonucu olarak David Dubnitskiy takma adı altında D.I. Dubnitskiy’e aittir.
Copyright Notice.